Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ,ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
26/1/2011

Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ,
ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Σε μια στιγμή που το σύνολο των εργαζομένων της χώρας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έχει υ-ποστεί την μεγαλύτερη επίθεση όλων των τελευταίων δεκαετιών, το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας σε επίπεδο συνομοσπονδιών με ευθύνη των παρατάξεων του δικομματισμού και του ΠΑΜΕ, βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες του κινήματος αλλά και τις διαθέσεις των εργαζομένων.
Είναι αποκαλυπτικό ότι αντί να γίνουν οι αναγκαίες προσπάθειες και συνθέσεις για τη διαμόρφω-ση ενός κεντρικού σχεδίου του συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικα, που με κεντρικές γενικές απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις θα δίνει νέα προοπτική στους αγώνες των εργαζομένων, ακολουθούνται τακτικές αποδυνάμωσης της κοινής δράσης και διαίρεσης των εργαζομένων.
Το γαϊτανάκι, που παίχτηκε και συνεχίζει να παίζεται, γύρω από την ημερομηνία της πραγματο-ποίησης της απεργίας με ευθύνη των παρατάξεων του δικομματισμού και του ΠΑΜΕ, αποσιωπά το ουσιώδες.
Σήμερα μέσα σε έκτακτες συνθήκες, το ουσιαστικό είναι η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση και ο συντονισμός των δυνάμεων της εργασίας καθώς και η αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης που θα εντάσσονται σε ένα πανεργατικό αγωνιστικό σχεδιασμό με διάρκεια και προ-οπτική. Ένα σχεδιασμό που θα αντιστρέφει τη φορά των πραγμάτων και θα αποκρούει τα συνεχή κύματα της Μνημονιακής λαίλαπας, της νεοφιλελεύθερης Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Τρόικα και του Κεφαλαίου.
Για το λόγο αυτό, οι δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, επέμε-ναν πεισματικά στην κήρυξη γενικής απεργίας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα σε κοι-νή ημερομηνία, γεγονός που θα διευκολύνει τη μαζική συμμετοχή και την αποτελεσματικότητά της.
Η επιμονή μας αυτή αποκάλυψε τελικά τις μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες, τους ανέξοδους ανταγωνισμούς, τις επιζήμιες διαιρέσεις και οδήγησε τελικά στη λήψη απόφασης για γενική απεργία στις23 Φεβρουαρίου.
Πέρα από τις γνωστές τακτικές των δυνάμεων του δικομματισμού εντύπωση μας προκαλεί η τακτική του ΠΑΜΕ, να παίζει τόσο επικίνδυνα με διχαστικές λογικές, εξαντλώντας τη λογική του στο παιχνίδι των εύκολων εντυπώσεων, του καπελώματος, με βασική στόχευση κάθε φορά τη μεγέθυνση του κομματικού του φορέα, αδιαφορώντας από την άλλη για τις αρνητικές συνθήκες που διαμορφώ-νονται μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα (είναι αποκαλυπτική η τακτική που ακολούθησε αυτό το διά-στημα π.χ. ΑΔΕΔΥ).
Η Αυτόνομη Παρέμβαση μαζί με τους εργαζόμενους, μέσα στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις δε-υτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις, θα δώσει με όλες της τις δυνάμεις τον αγώνα για την επι-τυχία της Απεργίας στις 23 Φεβρουαρίου.